Czy dać sobie spokój? - Netkobiety.pl

Niemniej napisz czy były u was jakieś znaczące problemy w związku i czy coś zwróciło Twoją uwagę. Może ona Ci to jakoś sygnalizowała? Może było między wami za dużo różnic?

zatroskany internauta napisał/a:

Niemniej napisz czy były u was jakieś znaczące problemy w związku i czy coś zwróciło Twoją uwagę. Może ona Ci to jakoś sygnalizowała? Może było między wami za dużo różnic?

Tak były szczególnie ostatnio, kwestie mieszkaniowe i finansowe dotyczące przyszłości( tylko ,że niestety nie doszło do tego ,żębym mógł zaproponować kompromisowe rozwiązanie), ale jak można jeszcze dwa dni wcześniej mówić ze się kocha a potem za dwa dni pewnie w emocjach wysłać smsa w którym się zrywa a potem chcę się być przyjaciółką?

zatroskany internauta napisał/a:

uparty2 napisał/a:

Tak były szczególnie ostatnio, kwestie mieszkaniowe i finansowe dotyczące przyszłości( tylko ,że niestety nie doszło do tego ,żębym mógł zaproponować kompromisowe rozwiązanie), ale jak można jeszcze dwa dni wcześniej mówić ze się kocha a potem za dwa dni pewnie w emocjach wysłać smsa w którym się zrywa a potem chcę się być przyjaciółką?

W takim wypadku przyczyną takiego nagłego zerwania może być ktoś trzeci. Czy wcześniej zachowywała się jakoś podejrzanie w tej materii? Ukrywała telefon, wychodziła gdzieś i nie mówiła dokąd? Albo czy Ty zauważyłeś dziwne zmiany w zachowaniu z jej strony? Np. nagle z dnia na dzień zaczęła się znacznie bardziej wyzywająco ubierać?

Widziałem ,że ostatnio założyła PIN te dodatkowe zabezpieczenie na telefon komórkowy, jak przyjeżdzała do mnie to może była z godzine max i nagle wyprawywała , to była może tak od miesiąca dwóch.

Czesto czlowiek robi cos pod wplywem impulsu a potem zaluje i z twoja Pania x moze byc tak samo. Nie rob nic i czekaj. Jak nie ma tam drugiego delikwenta to daj jej czas. Niech pozyje bez Ciebie ale pytanie Co zrobisz jak sie odezwie do Ciebie za miesiac badz dwa. Badz gotowy na taka ewentualnosc i pomysl wtedy jak sie wtedy czules gdy tak poprostu za nic dostales od niej Adios;)

Właśnie co wtedy zrobic (wiem ,żę to tylko gdybanie)? na pewno nie chciałbym dawac jej szansy od razu i poleciec jak tylko napisze mi jednego smsa , na pewno moze byla by szansa byc razem odbudować to ale to na pewno przez dobrych kilka miesiecy i by musiała swoje wady wyeliminować bo inaczej to nic z tego by nie było.

Widziałem ,że ostatnio założyła PIN te dodatkowe zabezpieczenie na telefon komórkowy, jak przyjeżdzała do mnie to może była z godzine max i nagle wyprawywała , to była może tak od miesiąca dwóch.

Podzielam twoje zdanie. Jestem facetem i wiem jak to dziala. Na poczatku jest bajunia i nawijanie makaronu na uszy by sie przypodobac. Potem mija miesiac dwa i otwieramy oczka bo nie ma juz tego makaronu Co na poczatku i jak koles juz zdobyl czy zaliczyl to po co ma sie starac. Tak jest w wiekszosci przypadkow.

Skoro kochasz, to puść wolno... Do kochania nikt nikogo nie zmusił. Kochać za dwoje nie ma sensu, bo zawsze kończy się to dramatem. Dla Ciebie plan na najbliższą przyszłość to pokazanie, że Masz jeszcze jaja, a w tym celu do zastosowania metoda 34 kroków:
1. Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2. Nie dzwoń często.
3. Nie podkreślaj pozytywnych elementów małżeństwa.
4. Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5. Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6. Nie proś o pomoc członków rodziny.
7. Nie proś o wsparcie duchowe.
8. Nie kupuj prezentów.
9. Nie planuj wspólnych spotkań.
10. Nie szpieguj męża/żony. To cię zniszczy. Jeżeli chcesz to zrobić dla spokoju umysłu, wynajmij profesjonalistę.
11. Nie mów ?Kocham Cię?.
12. Zachowuj się tak, jakby w twoim życiu wszystko było w porządku.
13. Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14. Nie siedź i nie czekaj na męża/żonę ? bądź aktywny, rób coś, idź do kościoła, wyjdź z przyjaciółmi, itp.
15. Będąc w domu z /żoną (jeżeli to ty zazwyczaj rozpoczynasz rozmowę) postaraj się mówić jak najmniej.
16. Jeżeli zawsze pytasz, co robiła/ł w ciągu dnia twoja żona/ mąż, PRZESTAŃ PYTAĆ.
17. Musisz sprawić, że twój partner zauważy w tobie zmianę i zda sobie sprawę, że jesteś gotowy żyć dalej, z nim lub bez niego.
18. Nie bądź opryskliwa/y czy oziębła/y ? po prostu zachowuj dystans i obserwuj, czy twój partner zauważy i, co ważniejsze, zda sobie sprawę, co traci.
19. Bez względu na to jak się DZIŚ czujesz, pokazuj mężowi/żonie jedynie zadowolenie i szczęście. Niech widzi osobę, z którą chciałby być.
20. Unikaj wszelkich pytań dotyczących małżeństwa do chwili, gdy mąż/żona zechce o tym rozmawiać (co może potrwać jakiś czas).
21. Nigdy nie trać kontroli nad sobą.
22. Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23. Nie rozmawiaj o uczuciach (to tylko wzmacnia te uczucia).
24. Bądź cierpliwa/y
25. Słuchaj tego, co naprawdę mówi do ciebie mąż/żona
26. Naucz się wycofać w chwili, kiedy chcesz zacząć mówić.
27. Dbaj o siebie (ćwicz, śpij, śmiej się i skoncentruj się na pozostałych elementach swojego życia).
28. Bądź silny/a i pewny/a siebie; naucz się mówić cicho i spokojnie.
29. Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić to twoje wszystkie KONSEKWENTNE działania będą mówiły więcej, niż jakiekolwiek słowa.
30. Nie pokazuj rozpaczy i zagubienia nawet w sytuacji, gdy cierpisz najbardziej i jesteś zagubiona/y.
31. Rozmawiając z mężem/zoną, nie koncentruj się na sobie.
32. Nie wierz w nic, co słyszysz i w mniej niż 50% tego, co widzisz.
33. Nie poddawaj się bez względu na to, jak jest ciężko i jak źle się czujesz.
34. Nie schodź z raz obranej drogi.

To sobie wbij do glowy i uwierz mi ze pomaga. Sam z tego korzystam i jest mi lzej.

Szary80 napisał/a:

Skoro kochasz, to puść wolno... Do kochania nikt nikogo nie zmusił. Kochać za dwoje nie ma sensu, bo zawsze kończy się to dramatem. Dla Ciebie plan na najbliższą przyszłość to pokazanie, że Masz jeszcze jaja, a w tym celu do zastosowania metoda 34 kroków:
1. Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2. Nie dzwoń często.
3. Nie podkreślaj pozytywnych elementów małżeństwa.
4. Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5. Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6. Nie proś o pomoc członków rodziny.
7. Nie proś o wsparcie duchowe.
8. Nie kupuj prezentów.
9. Nie planuj wspólnych spotkań.
10. Nie szpieguj męża/żony. To cię zniszczy. Jeżeli chcesz to zrobić dla spokoju umysłu, wynajmij profesjonalistę.
11. Nie mów ?Kocham Cię?.
12. Zachowuj się tak, jakby w twoim życiu wszystko było w porządku.
13. Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14. Nie siedź i nie czekaj na męża/żonę ? bądź aktywny, rób coś, idź do kościoła, wyjdź z przyjaciółmi, itp.
15. Będąc w domu z /żoną (jeżeli to ty zazwyczaj rozpoczynasz rozmowę) postaraj się mówić jak najmniej.
16. Jeżeli zawsze pytasz, co robiła/ł w ciągu dnia twoja żona/ mąż, PRZESTAŃ PYTAĆ.
17. Musisz sprawić, że twój partner zauważy w tobie zmianę i zda sobie sprawę, że jesteś gotowy żyć dalej, z nim lub bez niego.
18. Nie bądź opryskliwa/y czy oziębła/y ? po prostu zachowuj dystans i obserwuj, czy twój partner zauważy i, co ważniejsze, zda sobie sprawę, co traci.
19. Bez względu na to jak się DZIŚ czujesz, pokazuj mężowi/żonie jedynie zadowolenie i szczęście. Niech widzi osobę, z którą chciałby być.
20. Unikaj wszelkich pytań dotyczących małżeństwa do chwili, gdy mąż/żona zechce o tym rozmawiać (co może potrwać jakiś czas).
21. Nigdy nie trać kontroli nad sobą.
22. Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23. Nie rozmawiaj o uczuciach (to tylko wzmacnia te uczucia).
24. Bądź cierpliwa/y
25. Słuchaj tego, co naprawdę mówi do ciebie mąż/żona
26. Naucz się wycofać w chwili, kiedy chcesz zacząć mówić.
27. Dbaj o siebie (ćwicz, śpij, śmiej się i skoncentruj się na pozostałych elementach swojego życia).
28. Bądź silny/a i pewny/a siebie; naucz się mówić cicho i spokojnie.
29. Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić to twoje wszystkie KONSEKWENTNE działania będą mówiły więcej, niż jakiekolwiek słowa.
30. Nie pokazuj rozpaczy i zagubienia nawet w sytuacji, gdy cierpisz najbardziej i jesteś zagubiona/y.
31. Rozmawiając z mężem/zoną, nie koncentruj się na sobie.
32. Nie wierz w nic, co słyszysz i w mniej niż 50% tego, co widzisz.
33. Nie poddawaj się bez względu na to, jak jest ciężko i jak źle się czujesz.
34. Nie schodź z raz obranej drogi.

To sobie wbij do glowy i uwierz mi ze pomaga. Sam z tego korzystam i jest mi lzej.

Hoho jaka lista widać, że obcykany masz już temat no ale dobrze, jak wiesz, co Ci pomaga, to czemu nie

Szary80 napisał/a:

zatroskany internauta napisał/a:

Trudniejsze pytanie brzmi - jak uniknąć takiego nawijania na uszy i znaleźć tą odpowiednią, normalną osobę?

Sam chcialbym to wiedziec
Ja przez 1.5 bylem soba i nawijalem makaron na uszy ale nie po to by zdobyc to Co miala miedzy nogami a jej serce i zaufanie. Tydzien temu dostalem kopa bo nie byla pewna czy mnie kocha. Takze lekarstwa nie ma i pewnie nie raz czlowiek sie jeszcze przejedzie.

Nie ma reguły, trzeba mieć oczy otwarte, a do tego spodziewać się wszystkiego, więc nie oczekiwać za dużo. Jednocześnie żyć pełnią życia, być szczęśliwym samym ze sobą, a prędzej czy później ktoś się trafi chociaż nieraz trzeba dopomóc szczęściu. Wczoraj oglądałam Rolnik szuka żony, bo lubię programy o swataniu, jak i sama lubię swatać i powiem Wam, że widać było u jednej pary uczucie od pierwszego wejrzenia tam będzie miłość jak nic, bez zbędnego owijania makaronu na uszy Mam nadzieję, że każdego takie coś czeka

Szary- a po co Ci ktoś, kto sam nie wie, co czuje? Lepiej znaleźć taką, co świata nie będzie poza Tobą widziała, co nie? widocznie to nie była ta jedyna, a ten kopniak teraz był potrzebny po to, żeby doprowadzić Cię do niej

Iceni napisał/a:

Jak w ogole mozna wpasc na pomysl, ze jej uczucia "wygasly w tydzien"?

Tydzien byc moze wymagalo podjecie decyzji.

I po postach takich jak autora jestwm sklonna uznac, ze rozstawanie sie droga pisemna ma sens. Nie ma nic gorszego od wysluchiwania prosb, blagan, propozycji rozmow od osoby, ktora sie kochac przestalo. To jak wbijanie gwozdzia do trumny.

Przechodzilam to ponad 15 lat temu a do dzis pamietam niesmak jaki wywolal wtedy u mnie zachowanie faceta, z ktorym sie rozstawalam.

Bylo wszystko, prosby, lzy, negocjacje, obietnice, blagania... bosz... dlaczego ja nie mialam wtedy tego komfortu zeby mu napisac "to koniec" i zablokowac kontakt... tylko ten niemilosierny niesmak patrzec jak facet sie upokarza coraz bardziej... nie, nie zostalismy przyjaciolmi. Do dzis pamietam jego kuriozalne propozycje i zachowanie.

Na szczescie nie wszyscy sa tacy.

Ok zgadzam sie z Toba.Zakonczylas znajomosc i nie chcialas zadnego kontaktu a co jezeli osoba zrywajaca zadaje ci pytanie '' Chcicalabym miec z toba kontakt'' Ty nic nie mowisz a ona zalewa sie lzami to jak to rozumiec.

Jak w ogole mozna wpasc na pomysl, ze jej uczucia "wygasly w tydzien"?

Tydzien byc moze wymagalo podjecie decyzji.

I po postach takich jak autora jestwm sklonna uznac, ze rozstawanie sie droga pisemna ma sens. Nie ma nic gorszego od wysluchiwania prosb, blagan, propozycji rozmow od osoby, ktora sie kochac przestalo. To jak wbijanie gwozdzia do trumny.

Przechodzilam to ponad 15 lat temu a do dzis pamietam niesmak jaki wywolal wtedy u mnie zachowanie faceta, z ktorym sie rozstawalam.

Bylo wszystko, prosby, lzy, negocjacje, obietnice, blagania... bosz... dlaczego ja nie mialam wtedy tego komfortu zeby mu napisac "to koniec" i zablokowac kontakt... tylko ten niemilosierny niesmak patrzec jak facet sie upokarza coraz bardziej... nie, nie zostalismy przyjaciolmi. Do dzis pamietam jego kuriozalne propozycje i zachowanie.

Na szczescie nie wszyscy sa tacy.

Nie wiem co bylo powodem bo 2 dni przed przylotem dostalem od niej wiadomosc ze nie wie czy mnie kocha.Pojechalem i podczas rozmowy byla zagubiona i mowila ze jej nie pomagam.Nie pytalem w czym ale caly czas byly lzy a ja sie tylko usmiechalem i nie plakalem bo po co
Metlik miala ale nie wiem od czego.Co chwilke mowila ze wie ze bylbym dla niej dobry ale boi sie ze mnie nie pokocha.Pocalowala mnie na dworcu i zapytala bym dal jej czas ale ja pojechalem i tyle.
Moze byc tak ze ktos jej w glowie zawrocil.Albo nie byla przygotowana na zmiane zycia bo nie mieszkalismy razem tylko 1.5 roku na emigracji ona u siebie i ja u siebie ale wieczory razem.Nie wnikam juz w to bo sie zawiodlem.Cale zycie swoje przewrocilem do gory nogami a na mecie ona mi mowi ze nie jest pewna.Nie mam kontaktu juz pare dni bo swoje juz zrobilem.Psem nie jestem ze bede plakal i prosil.Nie to nie

Nawet nie pytaj jak sie czulem :):):)

Szary80 napisał/a:

Nawet nie pytaj jak sie czulem :):):)

Jakkolwiek egoistycznie by to nie zabrzmiało mam spore pojęcie o tym, jak mogłeś się czuć (miałem podobnie, ale w kraju) i Ci tego nie zazdroszczę. Najgorsze, że nikt nie wie jaki jest tak naprawdę impuls do takiego postępowania w związkach.

zatroskany internauta napisał/a:

Szary80 napisał/a:

Nawet nie pytaj jak sie czulem :):):)

Jakkolwiek egoistycznie by to nie zabrzmiało mam spore pojęcie o tym, jak mogłeś się czuć (miałem podobnie, ale w kraju) i Ci tego nie zazdroszczę. Najgorsze, że nikt nie wie jaki jest tak naprawdę impuls do takiego postępowania w związkach.

Jej zycie i jej wybor.
Prosic i plakal nie bede.Za stary na to jestem a jej postepowanie biore jako zart ale ktory mnie nie rozbawil.Damy rade

Iceni napisał/a:

Facet... skoro ona sie boi, ze cie NIE POKOCHA to chyba oczywiste jest (a przynajmniej powinno byc), że cie nie kocha.

Moze wlasnie to sobie uswiadomila - zyjac w zwiazku na odleglosc pewne spostrzezenia przychodza z opoznieniem. Zwlaszcza jezeli druga strona jest bardziej zaangazowana, wywiera presje (czasem nieuswiadomiona) to mozna pomylic milosc z przywiazaniem.

A dopiero kiedy przychodzi do powaznych decyzji wychodzi, ze to tylko przywiazanie i sympatia.

Czasem odnoszę wrażenie, że związki na odległość poza oczywistą różnicą - odległością , rządzą się też zupełnie innymi prawami.

zatroskany internauta napisał/a:

Iceni napisał/a:

Facet... skoro ona sie boi, ze cie NIE POKOCHA to chyba oczywiste jest (a przynajmniej powinno byc), że cie nie kocha.

Moze wlasnie to sobie uswiadomila - zyjac w zwiazku na odleglosc pewne spostrzezenia przychodza z opoznieniem. Zwlaszcza jezeli druga strona jest bardziej zaangazowana, wywiera presje (czasem nieuswiadomiona) to mozna pomylic milosc z przywiazaniem.

A dopiero kiedy przychodzi do powaznych decyzji wychodzi, ze to tylko przywiazanie i sympatia.

Czasem odnoszę wrażenie, że związki na odległość poza oczywistą różnicą - odległością , rządzą się też zupełnie innymi prawami.

Bo tak jest - jednym z czynnikow scalajacych zwiazki jest bliskosc - emocjonalna i cielesna. Przyzwyczajenie do obecnosci drugiej osoby, branie jej pod uwage podczas kazdej decyzji - od tego co gotujesz na obiad po planowanie urlopu.
Przy zwiazku na odleglosc tego nie ma.

I zwykle jest tak, ze osoba "wyjezdna" patrzy na zwiazek z perspektywy odwiedzin, wakacji, wspolnie spedzanyxh chwil, kiedy sa wreszcie razem, szczesliwi i nierozlaczni i mysli, ze wlasnie tak bedzie wygladac dalsze zycie.
Osoba pozostawiana widzi zwiazek jako pasmo dni samotnych, wypelnionych oczekiwaniem, cichych wieczorow, przeplatanych krotkimi momentami bycia razem... i powoli w jej glowie buduje sie taka wizja zwiazku. ...

Zaraz, zaraz... w pierwszym poscie piszesz o noemal 4 latach zwiazku, a teraz jest to juz tylko poltora roku?

To skad 4 lata?

odgrzewając trochę kotleta....zdobyła się na spotkanie ze mną , pogadaliśmy może ze 20 min, cały czas we złości i agresji z jej strony.

Powtarzała , kilka razy że to nasze ostatnie spotkanie w życiu, powtórzyła to kilka razy i w trakcie rozmowy przez tel i na spotkaniu  i to że możemy zostać przyjaciółmi nie chciala ze mna zjeśc obiadu ani nic, była agresywana po czym sobie poszła.

Za kilka dni jak umówiłem się na spotkanie z jej koleżanką aby pogadać  i było to widać na fb to pisała do niej od razu napisała i pytała " czy zbytnio zajęta nie jest ". Do mnie też napisała ,co tam u mnie słychać i czy mi lepiej po spotkaniu z jej koleżanką. Odpisałem jej po dwóch dniach a i napisałem jej ,że nie widze szans na przyjaźń z nią , no bo ona jest strasznie egoistyczna i niedostępna nic do niej nie dochodzi i przecież ostatnie spotkanie to miało być ostatnie spotkanie w życiu . A ona na to ,że możemy się spotkać na luzie i zaproponowała pójście do kina , to ja na to ,że się zastanowię może za 2 -3 tygodnie bo jestem teraz zajęty . W co ona gra? 3 tyg temu ,słyszałem ,że ona nas nie skreśla bo jeśli to prawdziwa miłość to damy sobie rade, tydzień temu słyszałem ,że nie ma szans abyśmy byli razem i może mi zaoferować przyjaźń a wczoraj pisała ze mną w sympatycznej atmosferze i zaproponowała właśnie wyjście do kina.

Ja sobie nie robię żadnych nadziei, trzymam dystans jak to w relacji kolega - koleżanka.