Czy brak kontaktu pomaga do siebie wrócić? - Netkobiety.pl

Koleżanka ma rację... Pisze 'to zależy' bo to uniwersalna odpowiedź, więc... ale prawdę Ci chyba rzecze... ja bym odpuścił... Sorryyy, 1,5 roku i brak miłości? Odpowiedz sobie sama...
Chociaż różni ludzie na tym świecie. Buduj sobie jednak inną przyszłość, niż z nim, a jak wróci i będziesz go chciała dalej... to bonus od życia. Wtedy podaruj mi trochę tego szczęścia

A co złego w bólu? Leczysz się, to boli...:) Jeszcze chwilka... Wytrzymasz.... Sponio (tak chyba teraz młodzi mówią)...
Samotności piszesz? A musisz być samotna? Że chwilę bez niego będziesz...
Pomoralizuję... Teraz uwaga, będę tłumaczył, jak to niejaki Cejrowski mówi (nie wiem, naprawdę, czy go lubię).
Oczywiście nie szukaj na siłę, bo zaraz znowu będziesz samotna, albo gorzej! Kilka rozstań... Toś Ty nie taka święta
Lubię myśleć, że kobiety to też ludzie, że czujecie... Auć! Już mnie boli, jak ktoś mi tu odpisze... A co mi tam? ;P
Wiesz... przyznaj się, uśmiechnij, jedno to serce złamałaś, a teraz przyszła kolej na Ciebie ktoś poskleja

Tak wracaja,ale co z tego jak Ty sie nie zmienisz i znowy odejdzie.Chyba jestes kolejna "naturalna-ta ktora chce byc soba"

A wiesz ze nie znam Cie,ale wiem jaki jest z Toba problem(dziwne co??).A wiesz co to za problem?Ze mialas parcie na niego,ze mialas parcie na zwiazek.Ze mialas parcie na bycie razem i wspolna przyszlosc.

A Ty co domorosły psycholog?
Sorki, w ogóle nie przemawia do mnie to co napisałeś.
Jakaś pseudo psychoanaliza.

To nie do Was, dziewczyny...ehhhhh...

Właściwie to ja jedno serce złamałam. Później to ciągle mi łamano serce. Tutaj wcale nie chciałam sie zakochać. Własciwie to robiłam wszystko żeby tak się nie stało. Ale czuję się winna bo już dano temu powinnam dać sobie spokój. On od początku był szczery. To taki typ który jak się już zakocha to na Amen. Tylko że już wcześniej się zakochał. Byli razem kilka lat. Ona odeszła i teraz kogoś ma. On ciągle tęskni za tym jak się przy niej czuł. Nie potrafił się przy mnie otworzyć. Widziałam że cierpi bo roi mi krzywdę. A ja sam na to pozwalałam bo miałam nadzieję że mnie pokocha. Głupia ja.

Wiem, że nie do nas, ale przyznasz, że dziwne wyznanie, dlatego pytam co się stało?

Kurczę, mam po łapkach... Znowu się złamałem, znowu się dałem kobiecie wpuścić w 'nie rozumiem, Ciebie, człowieku'
Aha, czyli dalej jest 'po staremu'? Rozumiecie... I to pewnie lepiej niż ja... Już sobię współczuję...
Potem, gdzieś.... napiszę 'kocham kobiety' (ale pies na nie nie jestem, please... lubię też bardzo facetów...)

Ja bym odpuściła 1,5roku to dość dlugo.Jak pisze Krejzolka jak nie pokochał przez ten czas to nie pokocha.Taka jest prawda.

Dziękuję za odpowiedzi. Może to i lepiej myśleć że nie wróci - przynajmniej nie będe miała nadziei a w rezultacie uniknę rozczarowania. Mimo wszystko nie mam do niego żalu. To dobry chłopak, od początku był szczery. Niestety sam został bardzo zraniony i przez to sie pogubił. Ja nie moge mu pomóc

Wszystko zależy od tego jak zerwałaś ten kontakt. Jeśli zależało Ci na pewnej "manipulacji" trzeba było po prostu przestać się odzywać, zamiast oddzielać wszystko grubą kreską. On w pewnym czasie zacząłby się zastanawiać co takiego się stało w Twoim podejściu, że nagle przestałaś wykasować zainteresowanie.

Zerwanie kontaktu było Twoją decyzją. Jeśli powiedziałaś mu, że go kochasz, a on stwierdził, że nie może odwzajemnić Twojego uczucia to pewnie się nie odezwie- z szacunku do Ciebie, bo nie będzie chciał Cię męczyć.

Na Twoim miejscu poczekałbym aż Twoje emocje opadną. Wtedy będziesz mogła na luzie podejść do kontaktu, bez żadnej presji, którą on być może czuł.

Myślę też, że to nie jest do końca tak że on nic nie czuje. Może to po prostu nie jest na tyle silne. Trudno mi uwierzyć że przez 1,5 roku facet nie był w stanie nawet trochę się zaangażować. Już sama nie wiem co o tym myslec i co z tym zrobić. Może lepiej będzie jak przestanę analizować

To jest ten sam, z którym rozstawałaś się 10 miesięcy temu?

Tak,  to niestety ten sam. Wtedy jakos sie poukaladalo,  on mnie przeprosił i znow zaczelismy się spotykać. Ja byłam szczesliwa bo udalo się przetrwac kryzys. Nie wiem co teraz zrobic. On znow sie odzywa,  wczoraj poinformowal mnie ze pod koniec marca wyjezdza do Irlandii na urlop bo musi odpoczac od tego wszystkiego:( powiedzial mi ze nawet nie wiem jak ciezko jest mu odrzucić milosc ktorej tak malo w zyciu doświadczył i ze wkurza go to ze ja szybko o nim zapomne a on bedzie musial z tym zyc do konca.