Wykorzystana - Netkobiety.pl

Od razu przepraszam, że będzie trochę długo.
W pewien sobotni październikowy wieczór zeszłego roku ni stąd ni zowąd na facebooku napisał do mnie kolega z pracy. Nigdy jakoś specjalnie nie rozmawialiśmy, tyle że razem do roboty dojeżdżaliśmy. Dlatego byłam mocno zdziwiona tym, że się odezwał. Ale od słowa do słowa zgadaliśmy się i niecałą godzinę później był u mnie. Niby chodziło mu o to, że chciał film oglądnąć, a nie miał komputera. No i tak te filmy oglądaliśmy, że jak skończyliśmy było coś między 1 a 2 w nocy. Stwierdziłam, że chłopak nie będzie łaził po nocy, to zaproponowałam mu żeby został. Od razu zaznaczę, że była to luźna propozycja bez żadnych podtekstów z mojej strony. W ogóle to chciałam go ulokować na kanapie w salonie, ale on już czmych na górę do mojego pokoju. No nic, łóżko mam duże, w sumie już nie raz się zdarzało, że dzieliłam posłanie z kolegami. Ale kolega zamiast spać, to mu się na amory zebrało. Mi tak średnio, nogi nieogolone, nawet mi przez myśl wcześniej nie przeszło, że do czegoś może dojść. Kilka pocałunków i kazałam mu iść spać. Przytulił mnie i tak zasnęliśmy. Rano poszedł do domu, a ja nie wiedziałam co o tym wszystkim myśleć. I, jak się z biegiem czasu okazało, dla mnie najlepiej by było jakby na tym się skończyło. Jednak on pod wieczór zadzwonił, chwilę pogadaliśmy. W poniedziałek miałam wolne, to po pracy też zadzwonił. Później zaczęliśmy codziennie pisać do siebie smsy, zawsze to on pierwszy coś napisał. Tak minął pierwszy tydzień i w sobotę znowu do mnie przyszedł. Znowu spał u mnie, jednak w dalszym ciągu do niczego między nami nie doszło, buzi buzi i dobranoc.  Ale ja pomalutku zaczynałam coś do niego czuć. Później minął kolejny tydzień z smsami i rozmowami na fb, później następny. Datę 12 listopada 2016 zapamiętam chyba do końca życia. Stety albo niestety. Wtedy po raz trzeci do mnie przyszedł. I wtedy doszło między nami do zbliżenia. Dla mnie, pomimo moich 27 lat, był to pierwszy raz. A później pomału wszystko zaczęło się sypać. Skończyły się codzienne pogaduszki do poduszki. Płakałam jak głupia. Ale najgorsze było dopiero przede mną. Bo tydzień po naszych nocnych igraszkach do naszej pracy przyszła nowa dziewczyna. Dwa tygodnie później oni byli już parą… Wtedy poczułam się jak szmata. Do dzisiaj nie mogę się z tego otrząsnąć. On dalej jest z tą panienką, ba, nawet mieszkają razem! I może łatwiej bym się pogodziła z odrzuceniem, gdyby nie to, że on chce (chociaż teraz to już nie wiem czy chce, bo dawno się nie odzywał) utrzymywać ze mną kontakt. Czasem napisze, czasem polajkuje moje zdjęcie na fejsie, czasem nawet jakiś komentarz napisze. Ze znajomych go nie usunęłam, zablokowałam tylko jego profil tak, żeby mi nie wyświetlało co on u siebie dodaje. Nie wiem, co jeszcze mogę napisać na ten temat… Dodam tylko, że już tam nie pracuję, więc ich nie widuję. Chyba całe szczęście, bo nie wiem, co bym wtedy zrobiła.