Witam drogie Panie.
Może na początek powiem parę słów o sobie. Mam 23 lata. Przez wiekszą część roku mieszkam i pracuje w Norwegii, w domu jestem ok. 2,5 miesiąca w ciągu roku, dlatego tez jest mi dosć trudno poznawać nowe osoby w Polsce i utrzymywać z nimi kontakt. Powiem tak: "Nie oszukujmy się. Nikt nie będzie czekał na Ciebie 3 miesiące aż wrócisz, żeby napić się kawy lub gdzieś wyjść."
Przejdźmy do rzeczy. Tydzień temu moja mama była na jakimś spotkaniu religijnym. Poznała tam pewną dziewczynę z Białorusi w wieku 20 lat. Zna język polski. Podczas ich rozmowy wyszło, że studiuje i mieszka w krakowie. Zostawiła mamie swoje namiary na facebooka, lecz mama nie posiada tam konta ale powiedziala, że dzieci maja (ja i moje rodzeństwo). Dziewczyna kazala sobie wysłać zaproszenie i tak tez uczyniłem jak i moja siostra. Mama skontaktowała się z nią poprzez konto siosty i zaczeły ze sobą rozmawiać, również na mój temat, ale nic konkretnego. Nie życzyę sobie zadnego swatania. Nie żyjemy w średniowieczu. Mama powiedziała, żebym się z nią skontaktował i porozmawiał. Chciałbym ją poznać i może umowic się na kawe, ponieważ za 2 tygodnie będe w polsce. Do krakowa mam niedaleko więc to nie jest przeszkodą. Problemem jest ta facebookowa rozmowa. Jak ją zacząć i prowadzić? Nie przywykłem do zawierania znajomości w internecie. Zdecydowanie pewniej bym się czuł w rzeczywistości, a niżeli poprzez szkalny ekran. Nie chodzi mi o podryw tylko nową znajomość. A kto wie, może później by była motywacja, żeby wrócić do polski na stałe :-)
Jakieś rady?
Pozdrawiam serdecznie
Dziwne, bo to w sieci zazwyczaj ludzie są pewni, zdecydowani, a w realu raz dwa wymiękają, a u Ciebie jest na odwrót.
Napisz do niej cześć nawiąż do tego, że dała na Siebie namiary, powiedz że niedługo wracasz do Polski i bardzo chętnie spotkałbyś się przy tej kawie.
Tylko ja nie wiem jakie masz założenia na tą znajomość, bo pracujesz w Norwegi zaokrąglijmy 9 miesięcy, a te 2,5-3 w Polsce czyli króciutko... Chcesz mieć znajomość, koleżeństwo, przyjaźń czy związek? Masz pracę, zajęcie, zarabiasz niemałe pieniądze Norwegowie dobrze płacą, budujesz sobie niezależność/przyszłość, na razie nie myśl o tym, żeby rezygnować dla niej. Jeśli nie myślisz o związkach, stabilizowaniu się w Polsce, to siedź tam. Sam pracuję poza granicami kraju tylko 6 miesięcy do roku i ze swojego doświadczenia wszystkie dziewczyny z którymi miałem kontakt były na NIE. Musiałbym spalić mosty i wrócić do Kraju.
Po prostu do niej napisz na FB na luzie, popiszcie ze sobą, zaproponuj to spotkanie, w realu bardzo dużo rzeczy się wyjaśnia widać kto jaką jest osobą, więc lepiej jak pójdziecie do stołu niż będziecie pisać i pisać i pisać, a w realu okaże się klapa. Wyciągnij wnioski i już będziesz wiedział czy kończyć to na etapie koleżeństwo czy iść dalej w przyjaźń czy związek.
Dla mnie osobiście nawiązywanie znajomości przez internet jest bynajmniej dziwne. Podam przyklad jaki kiedyś usłyszalem od koleżanki. "Znasz tego Kamila? On jest jakiś dziwny. Wypisuje do mnie wiadomości, a nawet się nie znamy." Ja wolę nawiązywać kontakty w rzezywistości. Wiem z kim mam doczynienia i widzę jak reaguje na różne rzeczy. Można mówić wiele kłamstw ale mowy ciała nie da się oszukać, dlatego też wolał bym tą kawe. Jeśli już dojdzie do tego spotkania, to będzie już z górki. Jest tak jak mówisz, ale jak wiadomo, pieniądze to nie wszystko, lecz gdy jest okazja zarobić trochę pieniędzy na życiowy start, to dlaczego nie skorzystać. Nie chodzi mi na razie o związek lecz o nową znajomość. Nie w mojej naturze jest szybkie zakochiwanie się. Ale może w przyszłości był by to jakiś impuls do powrotu, zwłaszcza że już jakiś czas tutaj pracuje. Oczywiście nic na siłe.
Witam ja bym umówiła się w realu a nie przez sieć tam może być każdy
Witam ja bym umówiła się w realu a nie przez sieć tam może być każdy
O to się nie martwię, że tam może być ktoś inny, ponieważ zostało to już sprawdzone.
Osobiście też wolałbym się umówić w rzeczywistości i czułbym się zdecdowanie pewniej, ale problem polega na tym, że nie ma mnie w Polsce i nie mam pojęcia gdzie można by ją spotkać nawet jeśli byłbym w kaju. A na przypadkowe spotkanie na ulicy raczej bym nie liczył. W internecie według mnie jest to trochę sztuczne i niepoważne.
A jak wy Panie jak zareagowałybyście na takie bezpośrednie zaproszenie na kawe poprzez facebooka? Spalony na starcie czy jest jakiś cień szansy?
