Czy emigrować do Warszawy? - Netkobiety.pl

Będąc w Twojej sytuacji do dużego miasta przeprowadziłbym się jedynie ze względu na edukację dzieci (gdybym je miał), tak aby miały dobre szkoły pod nosem. Reszta korzyści (kasa, wyścig szczurów i kawa ze Starbunia moim zdaniem nie skompensuje tego co masz obecnie.

Warto sobie jednak zostawić taką furtkę gdyby tam gdzie mieszkacie popsuło się coś z pracą  - wiadomo, w Warszawie będzie łatwiej o nową.

Właściwie nic nie stoi na przeszkodzie, żebyście spróbowali. Ale nie pozbywajcie się mieszkania w waszym małym, ulubionym miasteczku Jeśli nie spróbujecie - będziesz się zastanawiała "co by było gdyby". Na razie nie macie dzieci, jesteście "mobilni" - można sprawdzić, przekonać się i za kilka lat...wrócić do małego, ulubionego miasteczka

Załamałam się jak przeczytałam Twój dylemat. Ja w swoim wątku, pytam się ludzi jak można choć dwie stöwy na miesiąc wyciągnąć, a nie mam pracy...
Widać nie każdy w tym kraju klepie biedę.

To zależy czy jesteście gotowi na życie w stolicy. W sklepach innych niż najtańszy lidl i biedronka, ceny faktycznie są wyższe, mieszkania również swoje kosztują. Mi się tam Warszawa nie podoba, już wolę Podkarpacie, choć tu nie ma żadnych perspektyw, to jednak po ulicy nie chodzą same dziwolągi w damskich ciuszkach, jest cisza i spokój, a nie huk i tłum ludzi 24 godziny na dobę. Architektura tam też jest jednakowa i nudna. I mając dom, myślicie się przenosić?
Nazywając rzeczy po imieniu, czy to nie jest zwyczajna chciwość?
Spójrz się na mnie, dla mnie najniższa byłaby bogactwem, a Wy mając razem 10 tysięcy, zastanawiacie się jak zdobyć więcej?
Yyy...

Nothing is for me everything...

Bo tak to jest już w życiu, że jeden ma wszystko, a drugi nic. Patrzę z innego poziomu społecznego, bo żadnej pracy znaleźć nie mogę, a jak już ją miałam, to zarobiłam 400 zł raz w roku,  więc widząc, że inni nie mają z nią problemu i jeszcze na dodatek zarabiają kilka tysięcy, to się można załamać, najzwyczajniej w świecie...
Też chciałabym żeby tak praca za mną goniła.
I nie mówię tu o niewyobrażalnych kwotach, tylko najniższej krajowej.

Każdy sądzi i ocenia według siebie innych. Ja się zapisałam ostatnio na kurs,  na który czekałam trzy miesiące, ale mnie nie przyjęli. Na razie więc nie mam pomysłów i nie wiem co dalej robić, żeby jak piszesz, mieć takie kwalifikacje, jakie są potrzebne na rynku. Mogę tylko codzienna przeglądać ogłoszenia i wysyłać cv.  Nie myślę, że to zawsze spada z nieba, ale kwestia szczęścia, to też jakaś jest. Czasami bywa też tak, że to w jakiej rodzinie się urodzimy, ma wielki wpływ na naszą pryszłość. Różne są czynniki.  I znam osobę, która kiedyś potrafiła zarobić większe kwoty, około 20 tysięcy, to była naprawdę ciężka praca, teraz zdarza jej się nie mieć co do garnka włożyć, bo sytuacja się zmieniła. Pieniądze też nie są trwałe i kiedyś się kończą i nie jest powiedziane, że mając wszystko, nigdy tego nie stracimy.
Mam odwrotnie, bo współczuję takim ludziom, ale bieda też nie trwa wiecznie i chce tak myśleć i nie przekreślam nikogo.

cześć- chciałam się zapytać gdzie tak dobrze zarabiacie?

Ja też obecnie szukam pracy i jest bardzo ciężko- fajnie byłoby zarabiać trochę więcej niż minimalna pensja.

Pozdrawiam serdecznie