Czekać czy przejąć sprawe w swoje ręce? - Netkobiety.pl

no skoro jest wart zachodu, to może warto przejąć inicjatywę

Facet na poczatku mial inicjatywe, zagadal, poprosil o nr telefonu, zainicjowal spotkania.
W pewnym momencie musi miec dowod, ze i Tobie zalezy dlatego czeka na znaki, jak np to, ze sie sama odezwiesz albo sama go zaprosisz.

Tu nie chodzi o to, zeby kobieta zabiegala o niego ale o to, aby jedno i drugie o siebie zabiegalo.
Wtedy jedno i drugie wie, ze sie podoba temu drugiemu...

W zadnym wypadku nie bede mu proponować jakiś zobowiązań. Sama musze go poznać. Poki co moge powiedziec, ze jest fizycznie w moim typie, jest bardzo sympatyczny, zabawny i ma czarujący uśmiech. Targają mną mieszane uczucia. Z jednej strony nie powinnam sie martwić, bo przecież zaproponował mi koleje spotkanie, a z drugiej jestem pełna niepokoju, bo gdyby mu zależało odezwałby się do mnie. Chyba, ze jest typem faceta, który lubi trzymać dziewczyne w niepewności ...albo takim, który lubi być zdobywany.:)

Po miesiącu chciałabym wrocić do wątku. Starm sie juz ponad misiąc. Odzywałam sie. On jakąs inicjatywa nie bardzo sie wkazywał, do ostatniego weekendu. Spotkalismy sie, spedzilismy ze soba wiele godzin. Nie sadziłam ze mnie sobą az tak oczaruje. Tym razem to on wszytsko inicjował, a ja sie mu poddałam. Szczerze rozmawialismy. usłyszałam takie słowa, ze mu na mnie zalezy, ze jeo serce bije dla mnie. Powiedziałam mu ze sie pogubiłam, ze mi sie podoba, ze mi na nim zależy, ze przez en cały czas nie wiedziałam co jest grane. On na to zebym sie juz nie martwiła, bo teraz bedzie juz wszysko w porzadku. Ze sie wszytsko zmieni. Minął juz prawie tydzien a nie widze poprawy sytuacji. To nie ja zaczełam te wszytskie czułości. Na tyle na ile zdołąłam go poznac, moge powiedzieć ze nie jest on type kobieciarza, a to co do mi powiedział jest rzmiało jak najbardziej prawdziwie. Podkresle jeszcze fakt, ze powiedział mi ze jest bardzo zamkniety, ale to juz zauwazyłam. Tak wiec sytuacja nie uległa zmianie. Mamy sie spotkac w weeend. Chciałam jeszcze raz z nim porozmawiac na ten temat, ale teraz juz sama nie wiem czy powinnam. Ja znowu jestem osobą, która nie lubi niedomowien, jakiegos owijania w bawełne i mowie to co mysle. Nie mam problemów z opowiadaniem o uczucach. Prawda jest taka, ze jescze niegdy czegoś takiego nie przezywałam. Jeszce niegdy mi na kims tak nei zalezało. To wszytsko juz zaczyna mnie męczyc. Juz nie daje rady. Płacze. Staram sie go jakos usprawiedliwiac. Dac nam, gł. jemu wiecej czasu. Czy potrzenie sie tak przejmuje?

Dokładnie , koniecznie z nim porozmawiaj i nie bój się, że to Ty pierwsza to robisz. Ja bym chyba też zwariowała, gdyby mi facet tak robił. Spotkasz się z nim i mu powiesz o wszystkich swoich wątpliwościach, może faktycznie jest czymś zajęty, ale z drugiej strony mógłby przecież pisać smsy?

Spotykam sie z nim dopiero dzisiaj(tj.poniedziałek). Musze podjac rozmowe, ale tak bardzo sie boje. Raz, ze nie wiem jak zacząć a dwa ze boje sie jego reakcji, tego co moze powiedziec. W sumie najcięższa prawda jest lepsza od najmnieszego kłamstwa, ale zawsze łatwo jest mowić... Ale musze sie w koncu dowiedzieć, czy jemu choć troche zalezy na mnie. Chce to usłyszeć na trzeźwo, kiedy patrzy mi prosto w oczy, patrzy tak jak zawsze, ze az miekną mi kolana...

Trzymam kciuki!

Cóż, musisz go rzeczywiscie lepiej poznać. Pamiętam z czasów nieco wstecz, że gdy chłopak interesował sie mną, odczuwałam to aż zanadto. Nieraz musiałam delikatnie dać do zrozumienia że czas już się pożegnać bo zrobiło się późno. Ale może teraz jest inaczej i wystarczy deklaracja zainteresowania, a dziewczyna już robi sobie nadzieje i nerwowo nasłuchuje telefonu czy dzwonka do drzwi. W moim odczuciu interesowanie się drugą osobą pociąga chęć przebywania z nią tak często jak się da i zarazem umilania jej czasu. Sama odczuwam na własnej skórze jakie trudne jest czekanie na kontakt który rzadko ma miejsce. Opowiedz po spotkaniu, jak to się wyjasniło. Pozdrawiam